Gedoe

Als je als coach in een team wordt ‘ingevlogen’, weet je dat er gedoe is. Als het binnen een team goed zou lopen met de samenwerking, is het inzetten van een coach meestal niet gebruikelijk. In het boek Gedoe op tafel pleiten de auteurs voor acceptatie van gedoe. Het gebeurt nogal eens dat er een beetje sneu gekeken wordt naar een team of naar de manager van dat team. ‘Ik weet niet wat daar aan de hand is, maar ze krijgen het maar niet op de rit.’ ‘Die manager zou eens moeten ingrijpen.’ ‘Als ze die man in dat team nu eens zouden ontslaan, zou het eindelijk weer rustig worden.’ ‘ 60% van de problemen in dat team hebben met die persoon te maken’,  heb ik ooit zelf geroepen en ik schaam me daar nu voor.

Jobrotation

In de lijn daarvan wordt jobrotation soms gebruikt. Het idee is dan dat je de oorzaak van het gerommel weghaalt; je haalt de rotte appel uit het team. Voor de persoon waar het om gaat kan het werken, omdat hij/zij dan in een ander systeem terecht komt. In het team (daar ging het de manager of HR-functionaris om) waar hij/zij wordt weggehaald verandert er even iets, maar vaak komen er nieuwe problemen, omdat er in de manieren van doen en laten geen veranderingen zijn gekomen. Zo kan het gebeuren dat er locaties zijn waar de problemen van het eerste team nog steeds bestaan, (terwijl er een compleet nieuw team zit) omdat de patronen gewoon doorgegeven zijn. Voor teamcoaching is iemand uit een team halen pas aan de orde als het echt niet meer verder gaat.

 Verantwoordelijk

Het sleutelwoord bij gedoe lijkt toch wel  verantwoordelijkheid. Bij gedoe ben je verantwoordelijk. Je bent verantwoordelijk als de veroorzaker van de verstoring, maar ook als je toeschouwer lijkt te zijn. De kunst is samen te kijken wat er nodig is. En dat vraagt oefenen in volwassenheid.

Bron: Swieringa, Joop & Jansen, Jacqueline, Gedoe op tafel, uitpraten in organisaties, 2013, Scriptum.