Waarschuwing: Deze blog kan irritatie opwekken! Wil je irritatie vermijden? Lees niet verder!

Eigen belang

Toen ik ongeveer 11 jaar in de zorg had gewerkt deed ik een schokkende ontdekking. Ik ontdekte dat ik het werk wat ik deed, in essentie vooral deed in eigen belang . De ontdekking was schokkend omdat het werk tot die tijd door mij en anderen regelmatig gekwalificeerd werd in termen van dankbaar werk, werk met een roeping, als je rijk wilt worden moet je niet in de zorg gaan werken, voor het geld doe je het niet, enzovoort. Eigenlijk vond ik het nogal lelijk van mijzelf.

Anderen

Ik merkte dat ik er graag met collega’s over wilde praten, omdat ik in de war was, het niet begreep, mij schuldig voelde. Ik hoopte dat er collega’s waren die de dezelfde ontdekking ook gedaan hadden en mij verder konden helpen. Of nog liever die het af konden zwakken. Daar had ik me in vergist en in plaats van een begripvolle reactie, reageerden een aantal collega’s fel en geïrriteerd! Het leek wel of ik  de stoelpoten onder ze vandaan zaagde. Dat gevoel begrijp ik nu wel, ik had immers net zo’n aanval op mijzelf(door mijzelf) meegemaakt.

Professional

Na de schok en het schuldgevoel kwam er langzaam het besef, dat het waardeoordeel niet het belangrijkste is, maar het beseffen dat de rol van eigen belang er is. Om vervolgens dat eigen belang effectief in te zetten in relatie met het functieprofiel van je baan. En om daarna nog regelmatig uit te glijden!

Een paar vragen om over na te denken of eigen belang bij jou ook een rol speelt en welke belangen er mee spelen:

Doe je voor al je collega’s evenveel?

Doe je voor alle cliënten evenveel?

Als er een feest is, ben je dan bij cliënten, ouders of collega’s en waarom?

Waarom vertel je dingen over jezelf aan cliënten?

Waarom neem je dingen over van cliënten, waarom laat je het hen niet zelf doen?

Zou je dit werk blijven doen als je er niet voor betaald kreeg?

of als je leidinggevende bent(nog meer vragen):

Wie is er bij gebaat als jij het woord neemt in het mt?

Wie viert waar het succes?

Zijn de medewerkers waar jij verantwoordelijk voor bent, jouw collega’s?

Hoe belangrijk zijn telefoon, laptop en auto van de organisatie voor jou?

Hoe is de verhouding van je aanwezigheid tussen locaties waar je verantwoordelijk voor bent en bijvoorbeeld het bestuurscentrum en waarom?

Ik ben er van overtuigd dat je een betere professional bent als je over dit soort vragen durft na te denken. Het is niet altijd leuk om het van jezelf te ontdekken. Zet er wel tegenover dat dit je vak is en dat eigenschappen van jou je geschikt maken voor dit vak. Dat een professional die over zichzelf nadenkt, zichzelf probeert te begrijpen, een goede professional is die door zelfreflectie meer uit zijn/haar werk haalt.

Mild

Toen ik de overweging van Jean-Jacques Suurmond hoorde begreep ik hoe de grote rol van eigen belang met ons wezen verweven is. Hij zei: “Onze liefde is niet vrij, want afhankelijk van de ander – wat voor persoon dat is, hoe die zich gedraagt, hoe die ons behandelt.Dat leren we al in onze kindertijd. Veel opvoeding komt neer op dressuur. Doet een hond iets goed, dan krijgt hij een koekje. Plast het op de deurmat dan berispen we hem.Zo voeden we vaak ook kinderen op. Doet een kind iets goed, dan krijgt het een koekje of complimentje. Zo leert een kind al vroeg om goed te doen uit eigenbelang, om een koekje, niet omdat het in zichzelf goed is om te doen.”

Ook in het werk hanteren we vaak bewust of onbewust het principe, voor wat, hoort wat. Als het “berekende” zo bij ons is ingebakken, mogen we ook mild naar ons zelf toe zijn in onze pogingen eerlijk over onszelf te zijn. Kunnen we misschien om onszelf lachen! Wordt het toch nog gezellig met z’n drieën!

Bron:

• Jean-Jacques Suurmond, Onverdeeld goed, overweging in de Dominicus Amsterdam 19 februari 2017.