Focus verschuift

Afgelopen dinsdag begeleide ik als trainer een groep. Eén van de cursisten vertelde terloops dat ze soms zo’n last had van een collega die het gesprek overnam. Als zij iets vertelde, wist die collega altijd wel een voorval te noemen wat daar op leek (wat zij uiteraard had meegemaakt) en vervolgens bleef in dat gesprek de focus bij die collega. Soms hunkerde de cursist naar goede gesprekken.

Handig verpakt

Later dacht ik na over die situatie. Het is een situatie die we allemaal regelmatig tegenkomen. Soms overkomt het je en valt het je niet direct op, omdat iemand het handig verpakt. Zinnen als; ‘ O, zoiets heb ik ook meegemaakt!’ ‘Ja, dat herken ik wel, ik had ook… , komen je vast bekend voor. Soms stellen mensen ook een vraag, om vervolgens het antwoord nog net af te kunnen wachten en vervolgens hun verhaal vertellen.

Kleine invloed

Je kunt er over nadenken wat je met dit soort situaties aanmoet. Ik ga er bij voorbaat al vanuit dat de kans dat ik invloed op de ander heb klein is. Ik denk dan aan de cirkel van invloed van Stefan Covey. Daarbij maak ik ook een afweging wat het contact/het gesprek me waard is. Als het contact waardevol is, kan ik benoemen wat ik voel en denk te zien. Dan wordt de manier van communiceren het gespreksonderwerp. Als ik daar energie voor heb, kan ik de manier van doen van de ander ook zien als handeling, waar iets onder ligt. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat een jongste kind uit een familie deze manier ontwikkeld heeft om toch nog aan het woord te komen.

Grote invloed

Het is niet fijn, maar ik hoor het mezelf ook wel eens doen! Het is niet fijn, maar veel interessanter, omdat mijn invloed daarop veel groter is. Ik heb een helpende gedachte die ik inzet als ik het me zelf hoor doen. Die gedachte is: Alle mensen zijn echt verschillend en ik wil weten hoe het daar bij jou in je hersenen werkt. Met andere woorden, hoe denk jij?

Hoe denk jij?

Het betekent dat je, als zender, jouw aannames niet gebruikt en dat je vraagt. Vermijdt woorden als maar en waarom en neem de tijd. Als je het goed aanpakt gaan mensen nadenken. Als mensen nadenken, komen de zinnen er niet meer gepolijst uit, soms hakkelend, met horten en stoten. Beschouw het maar als compliment en luister. Die helpende gedachte uit de vorige alinea helpt ook als ik mijn aandacht er niet bij kan houden en me door van alles, intern en extern, laat afleiden.

Ik ben nieuwsgierig of deze tip jou geholpen heeft, of dat je het anders aanpakt?

Bron: Stephen R. Covey, De Zeven Eigenschappen van Effectief Leiderschap, Business Contact, 2010