Tijd

In het artikel van Lodewijk Dros op de voorpagina van Trouw van afgelopen zaterdag (27 november 2021) krijgt filosoof Robert van Putten het woord. Hij probeert woorden te geven aan ons ongemak om de Coronacrisis te verduren. Hij zegt:’ De nieuwe maatregelen nopen ons om alsnog los te laten waar we krampachtig aan vasthouden. Er zijn niet altijd snelle oplossingen. Deze crisis is een les in traagheid, dat gevoel heb ik sterk.’

Tussentijd

Het doet me denken aan een andere ongemakkelijke periode. Dat is een soort tussentijd nadat je een besluit hebt genomen als het om veranderen gaat. Ik schrijf ‘je’, maar het kan net zo goed over een verandering bij jouw team gaan. Het besluit ligt er en tegelijkertijd realiseer je dat de verandering betekent dat je afscheid moet nemen van gedrag wat de verandering tegenhoudt. Voor jezelf kun je daar over reflecteren, maar als team zul je het moeten benoemen naar elkaar toe om het moment recht te doen, omdat het anders niet bewust door het team in gezamenlijkheid beleefd wordt.

Het is razend ingewikkeld, omdat het gedrag waar je afscheid van wilt nemen een functie had/heeft. Neem je afscheid van het gedrag, dan neem je ook afscheid van het nut van dat gedrag. Heb je besloten niet meer in je eentje op een avond een grote zak chips op te eten, zul je afscheid moeten nemen van dat voldane tevreden gevoel als je maag tot de nok toe gevuld is. Mogelijk valt er nog iets te zeggen over de diepere lagen die een rol spelen. Heb je besloten niet meer samen te roddelen, loop je het risico bond(jes)genoten kwijt te raken en kun je je eenzaam gaan voelen. Het is soms echt lastig de oorzaak van gedrag te ontdekken en kan iemand die er van afstand naar kan kijken, helpen.

Twijfelmoed

Het is vreemde periode. Het voelt soms alsof het in een parallelle tijd plaatsvindt. Tegelijkertijd is het een onzekere periode, soms zelfs pijnlijk. Juist in zo’n periode is twijfelmoed nodig en mag je het waarderen. Het bewust zijn van de noodzaak tot verandering en twijfelen over het vervolg. Is het de goeie actie en kan ik dat? Kan ik het nieuwe en kan ik afscheid nemen van het oude? Ben ik daar sterk genoeg voor? Is het me waard? Zijn wij daar sterk genoeg voor? Wat zijn er nog voor drempels? Moet ik daar hulp voor organiseren?

Dit ongemak verduren is belangrijk. Zo krijgen veranderingen wortels, waardoor ze stevig staan.

Coronatijd?

De link met de Coronatijd? Ik denk er naast het grote verduren waar we allemaal mee te maken hebben, er een link is voor mensen die zich in deze tussentijd gerealiseerd hebben dat ze gedrag achter zich willen laten. Ze laten bewust de tussentijd deel uit maken van het proces, gebruiken het als oefentijd, willen het besluit over ander gedrag vast houden en willen daar mee verder gaan. Het oefenen in traagheid krijgt waarde. Veel twijfelmoed toegewenst!