Nieuwe professionals

Veel bedrijven en organisaties zijn op zoek naar mensen die over zich zelf nadenken, om steeds maar beter te worden als professional. Naast de bereidheid om dat te doen, moet je ook beschikken over de vaardigheid om te reflecteren. Dan helpt het als een bedrijf of organisatie daar ook in ondersteunt door intervisie, supervisie of coaching aan te bieden. Toch is het leren over je zelf niet altijd te plannen.

Rennen…

Het is niet te plannen, omdat je leert van situaties en die situaties laten zich niet altijd plannen. Er is dan geen supervisor of intervisiegroep op afroep. Je zult zelf aan de bak moeten. Hoe lastig kan dat zijn!? Zodra je je gezicht om de hoek steekt, begint het werk in een tempo, waarbij jij het gevoel hebt op een lopende band te rennen , waarop je moet blijven rennen om er niet af te vallen. Het is niet altijd zo, maar zo kan het voelen. Soms is er ook een goeie reden om het maar zo te laten, niet in gesprek met collega’s en leidinggevende gaan. Je hoeft niet zelf na denken over jezelf, herkenbaar omdat voor de meeste mensen reflecteren niet hobby nr. 1 is. Het lijkt ook simpelweg alsof er in je hoofd geen ruimte meer is, tijdens het werk en na het werk ben je te moe.

Lijf

Toch is er een mogelijkheid, die je met wat discipline echt verder kan helpen. Was in een groot deel van de 20e eeuw het idee dat er een scheiding bestond tussen lijf en verstand, in onze tijd is dat idee grotendeels achterhaald. Toch gebruiken we bij reflectie vooral onze hersenen. We zijn gelukkig uitgerust met een uitgebreid ‘dashboard’; ons lijf! Een dashboard met ‘lampjes’ die gaan branden om ons ergens attent op te maken. In de taal hebben we uitdrukkingen als: ‘Het drukt zwaar op me’, ‘Wat zit me nu op mijn nek?’, ‘ Een blok aan mijn been!’, ‘ Ergens geen oog voor hebben’,’ Met je handen in het haar zitten’,’ Iets met lede ogen aanzien’ en ‘tegen de borst stuiten’.

Gebruiken

In een situatie die je raakt, ontstaat er ook vaak een lichamelijke gewaarwording. Het kan bijvoorbeeld hoofdpijn zijn, een hogere ademhaling, trillende bovenbenen, of een verkrampte rug. Bij een positieve ervaring zijn een aantal reacties; totale ontspanning, stralende ogen, verhoogde kracht in armen. Als je die lichamelijke reactie bij jezelf leert herkennen en kunt koppelen aan een specifieke situatie, kun je na gaan denken hoe je een volgende keer wilt reageren op een vergelijkbare situatie. Dan begint het leren.

Dat leren kan in een hogere versnelling raken door intervisie, supervisie of coaching.