Lange Frans en Baas B.

Als je het over coaching hebt is het voor veel mensen duidelijk in welke richting ze moeten denken. Als het over supervisie gaat, heb je vaak veel uit te leggen, omdat supervisie met de onderlinge verhouding, zoals in meester /gezel, het meest bekend is. Er ontstaat in gesprekken daarover verwarring. In Engelstalige landen is supervisor voor zulke onderlinge banden,  de geëigende term. In Nederland zijn veel bedrijfsstructuren op Angelsaksische leest gestoeld. Vandaar dat je het ook in Nederland deze vorm tegenkomt.De Nederlandse tegenhanger is de begeleidingsvorm supervisie, gericht op het ontwikkelen van het reflecterende vermogen  van supervisanten. Omdat er nog geen passend alternatief is blijft de naam supervisie als begeleidingsvorm voorlopig bestaan. Een mooi voorbeeld van de Angelsaksische zienswijze is te vinden in de video en lied van Lange Frans en baas B: Supervisie. ( https://www.youtube.com/watch?v=Uxf1oflTFOk ) Bij een deel van de commerciële bedrijven heeft er een verschuiving plaatsgevonden in taakopvatting. Was de relatie in eerste instantie  er een van, hoe leer je het vak, nu kom je steeds vaker tegen dat de supervisor vooral iemand is waar je verantwoording aan af moet leggen. Over deze laatste groep gaat het lied. Het verschil in macht blijkt niet al te motiverend te zijn voor de mannen.Ga ‘es effe wieberen, want wie loop je nou te piepelen! Je hoort ze ondergronds gaan en het vervolgens overnemen.  Samen eens kijken naar de Roos van Leary?

Supervisie als begeleidingsvorm is wars van gepiepel. Als begeleidende supervisor is machtsverschil niet het uitgangspunt, daar gaat het niet om. Een supervisor is opgeleid in het stellen van de goede vragen, zonder dat de eigen mening van de supervisor daar een grote rol in krijgt. Die vragen nodigen uit tot nadenken. Geen gepiepel, dus!