Vandaag waren we in het Stedelijk museum Alkmaar en keken naar de expositie ‘Voor jullie voeten’ van herman de vries (Alles met kleine letters, herman wil geen hiërarchie ). herman de vries gebruikt natuurlijke materialen om composities/kunst te maken. In de expositiezaal was onder andere een grote cirkel met schelpen en een rangschikking met takken van de hondsroos te zien.

Zoveel verschillen

herman zei dat alle schelpen, in dit geval kokkels,  in de enorme cirkel verschillend waren, net als de hondsroostakken in de rangschikking. Ik moest toen aan mensen denken. Zoveel verschillen! Het lijkt een open deur die ik intrap, maar hoe vaak overkomt het je dat je de ander advies geeft, omdat jij denkt te weten wat de ander moet doen? Soms letterlijk; ‘Als ik jou was…..’ Of; ‘ Ik weet zo goed hoe jij je voelt, want dat is mij ook overkomen.’ Jammer dan, want ik is niet jou. Je bent jezelf uit een ander nest, of in ieder geval een ander in de kinderrij, uit een ander dorp, uit een andere cultuur, van een andere religie, uit een ander socialisatie, uit een andere klasse en ga zo maar door. En dan hebben we het nog niet gehad over wat je van ouders en zelfs grootouders meekrijgt.

Hoe voorkom je nou dat denken over de ander als jou evenbeeld? Het helpt als je nieuwsgierig bent. Hoe werkt dat nou bij jou? Of als je toch wilt adviseren, checken door te vragen;’Past dit bij jou?’

Meerdimensionaal kijken

De titel van de expositie van herman de vries is voor jullie voeten. Ik kreeg de indruk dat hij ermee bedoelde dat de ongewone dingen (kunst) bestaan uit de gewone dingen die gewoon voor onze voeten liggen. In wezen is dat een uitnodiging om anders te kijken. Ook hier zie ik weer een parallel met de mensenwereld. Als het lukt meerdimensionaal naar mensen te kijken, wordt de wereld boeiender. Mensen zijn niet zwart/wit. Als je inzoomt, zijn er veel details te zien. Helpende gedachte is; mensen zijn niet, mensen doen.