Pech

Een klein team heeft ongelooflijke pech(alhoewel dat ook weer relatief is). Één teamlid gaat met zwangerschapsverlof en aansluitend gaat de volgende collega met zwangerschapsverlof. Als die bijna terugkomt moet een andere collega geopereerd worden aan een ernstige ingreep. Als zij weer terug komt is er weer een zwangerschap van een andere collega. Ondertussen is het team in de overlevingsmodus gaan staan. Om daar vervolgens niet meer uit te komen. De nieuw ontwikkelde stijl van het team lijkt erg op het op de winkel passen en blijven hangen in zelfmedelijden. ‘ Dat ons dit nu moest overkomen’. Ik begrijp dat helemaal. Toch zei iemand: Zelfmedelijden is als in de winter in je broek plassen: eerst is het heerlijk warm, maar daarna wordt het nog kouder dan het al was. Er moest iets veranderen en teamleden moesten gaan bewegen,want het zou uiteindelijk het failliet van het team gaan betekenen.

Godot

Ik heb hen het verhaal van het toneelstuk Wachten op Godot van Samuël Beckett vertelt. In dit, 2 uur durende, stuk wachten twee vrienden, Vladimir en Estragon, de hele voorstelling op Godot. Eigenlijk is het geen wachten, het is meer afwachten. Ze hebben een doel : de terugkeer van Godot, maar ondernemen geen stappen in de richting van dat doel. Ze gaan niet bellen, ze gaan niet op zoek naar hem, ze doen niks en wachten. Uiteindelijk, aan het eind van het stuk, komt Godot niet. Eigenlijk is dat een superfrustrerende ervaring. Twee uur lang een hoopvolle illusie, waar niks van terecht komt.

Het team schrok en herkende de situatie.
Met het team zijn we doelen gaan formuleren en eerste stappen, bijvoorbeeld eisen stellen aan elkaar, werden gemaakt. Het team begon te bewegen. De energie begon weer te stromen.